Ja, goede aanvullingen.
Voor de wind waarschijnlijk 42/43 per uur tegen de wind 37/38 (bij windkracht 2).
Dubbele waaier: wat mij betreft doet iedereen even lange kopbeurten. Stel de wind komt van links voor, dan rijdt de linkerkant van de waaier iets harder dan de rechterkant. Zodra je links vooraan rijdt en de persoon rechts van je is teruggezakt stuur je naar rechts. Lastigste moment is acherin om vanuit de rechterkant weer in te pikken op de linkerkant.
Laten we het gewoon even op lage snelheid proberen tussen Gouda en Gouderak, want er is weinig bijzonders aan.
Ik snap niet waar dat stoplicht moet zittten. Volgens mij kunnen we gewoon twee keer langs de N210 rijden zonder stoplichten.
Waar zou je dan de dijk op willen rijden?
TTT 2014
-
gerardglasbergen
- Site Admin
- Berichten: 363
- Lid geworden op: 15-04-2008 03:46
Ja, die snelheden zijn redelijk.
Hier moet je terug de weg oversteken:
https://www.google.nl/maps/@51.9109518, ... pq7jRg!2e0
Mijn voorstel is de dijk op waar we vorig jaar ook de dijk opgingen. Zie:
http://www.strava.com/routes/956436
Hier moet je terug de weg oversteken:
https://www.google.nl/maps/@51.9109518, ... pq7jRg!2e0
Mijn voorstel is de dijk op waar we vorig jaar ook de dijk opgingen. Zie:
http://www.strava.com/routes/956436
-
jacquesr
- Berichten: 259
- Lid geworden op: 02-02-2008 11:19
Nabeschouwing
Deze nabeschouwing begint met een aantal witregels. Vanwege gepaste schaamte dat de sterkste Goudse tijdrijder door ons -de rest- zodanig op de kant is gezet dat hij niet de volledige route met de groep heeft kunnen fietsen.
Want Glasbergen is dé sterkste tijdrijder. Rotdijk.
De weersomstandigheden en route waren perfect. Geen enkel stoplicht. Een licht zuchtje wind en boven de twintig graden eind september, wat wil je nog meer?
Het was een stevig peloton dat op gang schoot na Gouderak. Er werd een mooi strak tempo gereden en iedereen deed vrolijk z'n kopbeurt. Mark zat voor mij te dartelen van plezier op zijn fiets (bidons volledig vol). Een heerlijk gevoel om in lijn 40/u te rijden zonder dat het al te veel moeite kost, uitgezonderd de kopbeurten. Echt leuk werd het toen we langs de N210 opdraaiden. Over de volledige wegbreedte tien man lekker stampen.
Na Bergambacht werd het wat meer stuurmanskunst en bewees Martijn de absoluut sterkste te zijn. Maar 45/u was niet voor iedereen een pretje. Vlak na Schoonhoven was de groep weer compleet. Vanaf dat moment begon het verschil in het peloton zichtbaar te worden. Variërende kopbeurten, bemoedigende woorden -soms op gebiedende wijs.
En toen kwam de dijk, net iets te smal, te veel bochten en tegenliggers om in een mooie waaier te rijden. Mark werd iets stiller (bidonnen halfleeg -of is het halfvol?). Met tien man is het onmogelijk om op kop door te hebben hoe het achteraan gesteld is. En een brul uit de buik van het pelotonnetje wordt als snel verkeerd verstaan. 'Werd er nu jo of ho geroepen'.
Zes kilometer voor Schoonhoven was de hergroepering een feit. Maar helaas hadden Wim en Glasbergen toen al te lang alleen met hun snufferd in de wind gereden.
Krijgs begon eindelijk warm te worden en nam bij Schoonhoven voor de verandering een rotonde extra. Grond begon het ook naar zijn zin te krijgen en deed samen met mr. LJBloom 3 kopbeurten per persoon.
Na Bergambacht werd ons het genot van een brede weg voorgeschoteld. Ruim baan voor hen die er zin in hadden. Gilles hield zeer keurig netjes aan zijn afspraak: bij 60km raakt de tank mogelijk een beetje leeg; dat bleek 80 te zijn. Desalniettemin bleef zijn groene shirt goed zichtbaar in de ronddraaiende massa. Waarschijnlijk raakte op dat moment ook de bidonnen van Mark leeg. Behalve velgen, krakende benen en knarsende kettingen werd er weinig verstaanbaars meer uitgewisseld. Dick leeg op dat moment zijn benen te hebben gewisseld, want die kwam een paar keer verdraaid hard naar de koppositie gereden.
Bij het zien van het bordje Krimpen, dachten mijn spieren waarschijnlijk hetzelfde. Uitermate irritant als je lekker op je fiets zit, maar je benen besluiten om in de blokkeermodus over te gaan.
Na Krimpen was het een kwestie van bij elkaar blijven en op je teller turen wanneer dat derde cijfer voor de komma eindelijk eens in beeld zou komen.
Voor de mannen met overschot werd er na de 100 km nog even doorgereden tot het laatste paar meter hoogteverschil met de bedoeling als eerste boven te zijn. Martijn reed daar natuurlijk van kop af naar toe en naast mij kwam een warmgedraaide Krijgs nog even voorbij zetten.
Toen de groep weer compleet was werd er met 10/u minder hard richting gezet naar Gouda. Vechtend tegen dorst en kramp is ieder weer heelhuids thuis gekomen.
Volgend jaar -bij leven een welzijn- onder de 2:30!
Deze nabeschouwing begint met een aantal witregels. Vanwege gepaste schaamte dat de sterkste Goudse tijdrijder door ons -de rest- zodanig op de kant is gezet dat hij niet de volledige route met de groep heeft kunnen fietsen.
Want Glasbergen is dé sterkste tijdrijder. Rotdijk.
De weersomstandigheden en route waren perfect. Geen enkel stoplicht. Een licht zuchtje wind en boven de twintig graden eind september, wat wil je nog meer?
Het was een stevig peloton dat op gang schoot na Gouderak. Er werd een mooi strak tempo gereden en iedereen deed vrolijk z'n kopbeurt. Mark zat voor mij te dartelen van plezier op zijn fiets (bidons volledig vol). Een heerlijk gevoel om in lijn 40/u te rijden zonder dat het al te veel moeite kost, uitgezonderd de kopbeurten. Echt leuk werd het toen we langs de N210 opdraaiden. Over de volledige wegbreedte tien man lekker stampen.
Na Bergambacht werd het wat meer stuurmanskunst en bewees Martijn de absoluut sterkste te zijn. Maar 45/u was niet voor iedereen een pretje. Vlak na Schoonhoven was de groep weer compleet. Vanaf dat moment begon het verschil in het peloton zichtbaar te worden. Variërende kopbeurten, bemoedigende woorden -soms op gebiedende wijs.
En toen kwam de dijk, net iets te smal, te veel bochten en tegenliggers om in een mooie waaier te rijden. Mark werd iets stiller (bidonnen halfleeg -of is het halfvol?). Met tien man is het onmogelijk om op kop door te hebben hoe het achteraan gesteld is. En een brul uit de buik van het pelotonnetje wordt als snel verkeerd verstaan. 'Werd er nu jo of ho geroepen'.
Zes kilometer voor Schoonhoven was de hergroepering een feit. Maar helaas hadden Wim en Glasbergen toen al te lang alleen met hun snufferd in de wind gereden.
Krijgs begon eindelijk warm te worden en nam bij Schoonhoven voor de verandering een rotonde extra. Grond begon het ook naar zijn zin te krijgen en deed samen met mr. LJBloom 3 kopbeurten per persoon.
Na Bergambacht werd ons het genot van een brede weg voorgeschoteld. Ruim baan voor hen die er zin in hadden. Gilles hield zeer keurig netjes aan zijn afspraak: bij 60km raakt de tank mogelijk een beetje leeg; dat bleek 80 te zijn. Desalniettemin bleef zijn groene shirt goed zichtbaar in de ronddraaiende massa. Waarschijnlijk raakte op dat moment ook de bidonnen van Mark leeg. Behalve velgen, krakende benen en knarsende kettingen werd er weinig verstaanbaars meer uitgewisseld. Dick leeg op dat moment zijn benen te hebben gewisseld, want die kwam een paar keer verdraaid hard naar de koppositie gereden.
Bij het zien van het bordje Krimpen, dachten mijn spieren waarschijnlijk hetzelfde. Uitermate irritant als je lekker op je fiets zit, maar je benen besluiten om in de blokkeermodus over te gaan.
Na Krimpen was het een kwestie van bij elkaar blijven en op je teller turen wanneer dat derde cijfer voor de komma eindelijk eens in beeld zou komen.
Voor de mannen met overschot werd er na de 100 km nog even doorgereden tot het laatste paar meter hoogteverschil met de bedoeling als eerste boven te zijn. Martijn reed daar natuurlijk van kop af naar toe en naast mij kwam een warmgedraaide Krijgs nog even voorbij zetten.
Toen de groep weer compleet was werd er met 10/u minder hard richting gezet naar Gouda. Vechtend tegen dorst en kramp is ieder weer heelhuids thuis gekomen.
Volgend jaar -bij leven een welzijn- onder de 2:30!
-
jacquesr
- Berichten: 259
- Lid geworden op: 02-02-2008 11:19
Bij gebrek aan het meekrijgen van de epische verhalen op de app, maar een verhaaltje geschreven.
Ik heb trouwens een segmentje aangemaakt over de TTT: http://www.strava.com/activities/200113 ... 4715902980
Het staat een ieder vrij om de snelste tijd van Martijn te verbeteren...
Helaas is het segment 400 meter te lang en daardoor worden Gilles en Mark waarschijnlijk niet weergegeven in het overzicht. Iemand enig idee hoe je een segment nog kan bewerken nadat het is aangemaakt? Ik kan het niet vinden.
Grond, waar blijven de heroïsche beelden?
Ik heb trouwens een segmentje aangemaakt over de TTT: http://www.strava.com/activities/200113 ... 4715902980
Het staat een ieder vrij om de snelste tijd van Martijn te verbeteren...
Helaas is het segment 400 meter te lang en daardoor worden Gilles en Mark waarschijnlijk niet weergegeven in het overzicht. Iemand enig idee hoe je een segment nog kan bewerken nadat het is aangemaakt? Ik kan het niet vinden.
Grond, waar blijven de heroïsche beelden?
-
Gerard_Krijgsman
- Berichten: 528
- Lid geworden op: 21-01-2008 08:20
Je weet het weer mooi te brengen, Jacq!
Ik heb wederom genoten, maar blijf diepe bewondering hebben voor al die mannen die zo hard op kop kunnen knallen.....lukt mij gewoon NIET!
Mijn "memorabele momenten" in chronologische volgorde:
1) Na een kopbeurtje kwam ik terugzakken en hoorde Gilles nog net zeggen: "Trappen Krijgs!", maar voordat mijn hersenen dat signaal kregen lag ik 20 meter achter! Gelukkig werd er toen even ingehouden, anders had ik na 40 km al thuisgezeten
2) Zonde dat we het op de dijk niet georganiseerd kregen om iedereen bij elkaar te houden, persoonlijk had ik het toen nog wat te druk met mezelf om uberhaupt te volgen wat er allemaal gebeurde, maar volgens mij hadden we iedereen weer terug in Gouderak kunnen brengen deze TTT. Verlies van 1 van je sterkste mannen voelt niet goed..
3) Dan kom ik op Wim: dat neem ik mijzelf wel kwalijk, na mijn ereronde over de rotonde zag ik hem iets van achteren rijden en had ik hem gewoon even terug moeten brengen naar de groep, op dat moment zat ik er namelijk lekker bij en reed eenvoudig terug.. maar goed... dat is met de kennis van nu
4) Het was me niet duidelijk dat die laatste helling bij Gouderak nog een eindsprint was, anders had het meer geweest dan een banddikte Jacq!
Op naar volgend jaar, ik denk dat er nog wel een tussenstapje tussen deze tijd en 2.30 komt, maar wie weet!
Ik heb wederom genoten, maar blijf diepe bewondering hebben voor al die mannen die zo hard op kop kunnen knallen.....lukt mij gewoon NIET!
Mijn "memorabele momenten" in chronologische volgorde:
1) Na een kopbeurtje kwam ik terugzakken en hoorde Gilles nog net zeggen: "Trappen Krijgs!", maar voordat mijn hersenen dat signaal kregen lag ik 20 meter achter! Gelukkig werd er toen even ingehouden, anders had ik na 40 km al thuisgezeten
2) Zonde dat we het op de dijk niet georganiseerd kregen om iedereen bij elkaar te houden, persoonlijk had ik het toen nog wat te druk met mezelf om uberhaupt te volgen wat er allemaal gebeurde, maar volgens mij hadden we iedereen weer terug in Gouderak kunnen brengen deze TTT. Verlies van 1 van je sterkste mannen voelt niet goed..
3) Dan kom ik op Wim: dat neem ik mijzelf wel kwalijk, na mijn ereronde over de rotonde zag ik hem iets van achteren rijden en had ik hem gewoon even terug moeten brengen naar de groep, op dat moment zat ik er namelijk lekker bij en reed eenvoudig terug.. maar goed... dat is met de kennis van nu
4) Het was me niet duidelijk dat die laatste helling bij Gouderak nog een eindsprint was, anders had het meer geweest dan een banddikte Jacq!
Op naar volgend jaar, ik denk dat er nog wel een tussenstapje tussen deze tijd en 2.30 komt, maar wie weet!
-
gerardglasbergen
- Site Admin
- Berichten: 363
- Lid geworden op: 15-04-2008 03:46
Mooi verhaal Jacques! Dank voor je support. Allemaal super gedaan.Een beetje kater blijft het toch wel om er zo af te waaien, maar voel je niet te bezwaard. Beetje combi van dingen denk ik.Geen bloedvorm, te weinig gegeten, te hard te lang tegenwind willen rijden en dan die waaier. Geen herstel maar volle bak op de kant. Voor me laat Dick een gaatje vallen. Geen macht om dat dicht te rijden. Wim duwt en zegt wat, gaat er over en pakt met Dick een gaatje. Nu dus twee groepjes. Er knapte iets in mijn koppie en duurde even om de draad op te pakken. Langzaam komen ze dichterbij en ook de groep houdt wat in. Aansluiten.Toen ik weer terug was kwam de hamer nog een keer. Alles stroomde weg, rillen. Einde verhaal. Daar waar ik had moeten eten was de DIJK. Dus afhaken, volstoppen met eten om ontgoocheld weer naara huis te rijden. Volgende keer beter.
-
gboon
- Berichten: 186
- Lid geworden op: 25-02-2008 16:41
Mooi verhaal Jacques! Ik pas wat schaamte betreft met je mee voor wat betreft Gerard. Geeft toch een rotgevoel om onze kopman zo op de kant te zetten. Al had ik zelf helemaal niets in de gaten.....
Het gevoel om 40/41/u in lijn met 10 vrienden die allemaal hetzelfde doel hebben is heerlijk.
Inderdaad zijn er nog zat verbetermomenten waardoor de tijd volgend jaar zeker wat aangescherpt kan worden....
Ook wat memorabele momenten:
- Het Krijgs moment had ik ook in mijn top 3: Een te veel inspanning kostende kopbeurt van Krijgs werd bijna beloond met een te vroeg enkeltje naar huis: Krijgs kwam net effe te zacht terugwaaien, waardoor ik al vroeg begon te roepen: Aanzetten! Echter, te laat waardoor ik moest roepen INHOUDEN! Gelukkig werd er toen wel geluisterd.....
- Het geouwehoer met Mark: Love you, lekkere beurt, tikje op de kont bij een ieder, beetje mentale praat. Prachtig om mee te maken. ( Het verstomde wel behoorlijk na 80k zowel bij mij als bij Mark.....
- het gekreun van iedereen ( behalve Martijn en Blom ) bij de laatste 4 k. Kramp, Kreun , dorst, en het wit uitgeslagen gezicht van Jacques.
Al met al ben ik erg blij dat ik de tekst van Daan niet geplakt heb in de app, en ondanks mijn 4 weken niet fietsen toch mijn weliswaar bescheiden steentje heb kunnen bijdragen tijdens deze heerlijk prestatie.
Vanaf nu weer onder de 30 gemiddeld........
Het gevoel om 40/41/u in lijn met 10 vrienden die allemaal hetzelfde doel hebben is heerlijk.
Inderdaad zijn er nog zat verbetermomenten waardoor de tijd volgend jaar zeker wat aangescherpt kan worden....
Ook wat memorabele momenten:
- Het Krijgs moment had ik ook in mijn top 3: Een te veel inspanning kostende kopbeurt van Krijgs werd bijna beloond met een te vroeg enkeltje naar huis: Krijgs kwam net effe te zacht terugwaaien, waardoor ik al vroeg begon te roepen: Aanzetten! Echter, te laat waardoor ik moest roepen INHOUDEN! Gelukkig werd er toen wel geluisterd.....
- Het geouwehoer met Mark: Love you, lekkere beurt, tikje op de kont bij een ieder, beetje mentale praat. Prachtig om mee te maken. ( Het verstomde wel behoorlijk na 80k zowel bij mij als bij Mark.....
- het gekreun van iedereen ( behalve Martijn en Blom ) bij de laatste 4 k. Kramp, Kreun , dorst, en het wit uitgeslagen gezicht van Jacques.
Al met al ben ik erg blij dat ik de tekst van Daan niet geplakt heb in de app, en ondanks mijn 4 weken niet fietsen toch mijn weliswaar bescheiden steentje heb kunnen bijdragen tijdens deze heerlijk prestatie.
Vanaf nu weer onder de 30 gemiddeld........
-
Martin van der Grond
- Berichten: 64
- Lid geworden op: 20-10-2012 15:23
Elke rijder een eigen verhaal, dat is het mooie van zulke tochten. Voortaan elke week zo'n rit en we rijden 40 gemiddeld.
Het was inderdaad zaak om niet helemaal leeg te rijden op kop, dat weer aanhaken vergde best veel.
Enne: genoeg drinken mee was wel handig geweest. Ik heb het laatste uurtje genipt of het een dure Chateau Mouton Rothschild was.
Last but not least: we zijn weer veilig thuis gekomen. De laatste 20 kilometer was ik niet zo scherp meer, als een paar anderen dat ook hebben, lig je zo over de grond te schuiven of erger.
Genoeg gepraat: FILLUM
http://youtu.be/UNdzVUlD7r0
Het was inderdaad zaak om niet helemaal leeg te rijden op kop, dat weer aanhaken vergde best veel.
Enne: genoeg drinken mee was wel handig geweest. Ik heb het laatste uurtje genipt of het een dure Chateau Mouton Rothschild was.
Last but not least: we zijn weer veilig thuis gekomen. De laatste 20 kilometer was ik niet zo scherp meer, als een paar anderen dat ook hebben, lig je zo over de grond te schuiven of erger.
Genoeg gepraat: FILLUM
http://youtu.be/UNdzVUlD7r0
-
Gerard_Krijgsman
- Berichten: 528
- Lid geworden op: 21-01-2008 08:20